Two Worlds

Hawk · Gadu

"Graficzny pogromca Obliviona". "Fabularny niszczyciel Gothica". "Grywalnościowy zastępca Neverwinter Nights?". Takie cytaty, zaczerpnięte z różnych zapowiedzi Two Worlds, można znaleźć na głównej stronie poświęconej tej produkcji. Przyznacie, że zdania te są bardzo odważne i wprowadzają atmosferę wyczekiwania na coś naprawdę wyjątkowego. Gorzej, gdy okazuje się, że są to tylko czcze przechwałki, nie mające zbyt wiele wspólnego z rzeczywistością. Jednak od początku.

Two Worlds jest grą wyjątkową. Jak każda inna tworzona w naszym kraju. Wielokrotnie już rozbudzano naszą wyobraźnię i snuto wizję podboju zachodnich rynków przez rodzimy produkt. Większość z nich niestety szybko została rozwalcowana przez rzeczywistość, a odniesiony "sukces" był głównie lokalny i wynikał ze swoistego patriotyzmu graczy. Często także wystawiane oceny były sztucznie zawyżane tylko dlatego, że tytuł był made in Poland. Siadając do Two Worlds zapomniałem o tym, że zrobiła go krakowska grupa Reality Pump, podchodząc do tego tytułu po prostu jak do gry. Przecież nie ma to żadnego znaczenia, skąd są ludzie pracujący przy projekcie. Nie chciałem, aby "polskość" TW (swoją drogą, dość nośny ostatnio skrót) jakkolwiek zniekształciła moją optykę. Ani przesadna surowość, ani sztuczny zachwyt - oto co miało mną kierować.

Do redakcji dotarła angielska wersja Two Worlds, która swą premierę miała 9 maja. Po przejrzeniu pierwszych ocen (pochodzących głównie z Niemiec), oscylujących na poziomie 8/10, nabrałem pewnych nadziei. Nie zwlekając zbyt długo "nakarmiłem" napęd płytką z TW. Instalacja trochę potrwa, więc w międzyczasie zajmę się kwestią techniczną, czyli wymaganiami. Otóż na papierze wyglądają one niczego sobie, bo procesor 2GHz, 512 MB RAM czy karta grafiki obsługująca Shadery w wersji 2.0, nie są dziś czymś wyjątkowym. Każdy, kto jest w miarę na bieżąco z ostatnimi PeCetowymi produkcjami, na pewno posiada taki lub lepszy komputer. Jednak niech Was to nie zwiedzie, optymalizacja to dla Reality Pump termin najwidoczniej znany jedynie teoretycznie, gdyż Two Worlds ma tendencje do "zarzynania" nawet potencjalnie mocnych maszyn. Owszem, ogólnie oprawa wizualna prezentuje się bardzo ładnie (jeśli możemy sobie pozwolić na odpowiednio wysoki poziom detali), ale nie oferuje niczego ponad to, co widzieliśmy w The Elder Scrolls IV: Oblivion. Biorąc pod uwagę fakt, że hit Bethesdy ma już ponad rok na karku, nie jest to szczególne osiągnięcie. Co gorsza, na konfiguracji, która dla Obliviona wystarczała do płynnej gry (choć bez przesadnych fajerwerków), trzeba szykować się na znaczne ograniczenia jakości, aby nie skazywać się na pokaz slajdów, a to przekłada się na kiepski wygląd.

Instalacja zakończona, czas więc rozpocząć zabawę. Naturalnie pierwszym krokiem jest stworzenie postaci, którą rzucimy w wir fabuły przygotowanej przez Reality Pump. Skupiamy się jedynie na jej wyglądzie zewnętrznym i - co ciekawe - dostępny jest tylko mężczyzna. Jeśli jesteś wojującą feministką, to daj sobie na wstrzymanie, gdyż takie posunięcie nie wynika z szowinistycznych zapędów twórców, ale po prostu z konstrukcji historii. Zdecydowano się oddać nam kompleksowe narzędzie do kreacji, które odpowiada za mnóstwo detali - od wysokości i tuszy, po rozstaw oczu czy szerokość szczęki. Fajnie, że zadbano o taki poziom szczegółowości, ale nie uchroniło to Two Worlds przed pewną bolączką. Otóż sam bohater, jaki i większość napotkanych w trakcie rozgrywki postaci, jest po prostu brzydki. Dotyczy to zwłaszcza twarzy, które mogą straszyć po nocach. Oczywiście jest to jedynie szkopuł, można się do tego przyzwyczaić i po kilku godzinach nie zwracać uwagi na to, że poruszamy się w świecie brzydali, a gdyby tak dało się założyć im na głowy papierowe torby, to byłoby już bardzo pozytywnie. Stroje, a przede wszystkim wszelkie zbroje wykonano z ogromnym przepychem, więc nie jest źle.

Nim rzuciłem się w poznawanie historii Two Worlds, zatrzymałem się dłużej na poziomie głównego menu. Cóż takiego wyjątkowego jest w grzebaniu w ustawieniach? Reality Pump nie dokonało w tej kwestii żadnej rewolucji, ale utwór przygrywający w tle potrafi zmusić do wysłuchania go w całości. Być może wpłynęła na to moja podatność na piękne kobiece głosy ubrane w gotycki metal (choć tu brzmienie jest o wiele lżejsze). Za ścieżkę dźwiękową odpowiada niemiecki kompozytor Harold Faltermeyer, który pracował m.in. przy Top Gun czy Gliniarzu z Beverly Hills. Na koncie ma on także muzykę do gry Jack Orlando, choć Two Worlds to całkowicie inne buty. Utwory będące tłem tego, co dzieje się na ekranie, doskonale pasują do klimatu gry, dodatkowo go podkreślając i potęgując. Nie ma tutaj niczego, do czego można się w jakikolwiek sposób przyczepić.

Two Worlds to cRPG, a ja jeszcze ani słowa nie wspomniałem o fabule. Zrobiłem to umyślnie, gdyż po szczegóły odsyłam do opublikowanej niedawno zapowiedzi. Generalnie początkowe odczucia są takie, że w tle dzieje się coś ważnego, ale nijak nie dotyczy to bohatera, który poszukuje swojej zaginionej siostry. Jest też tajemniczy ktoś i ogólnie sporo tajemnic i w końcu okazuje się, że jednak musimy brać udział w tym, o czym słyszeliśmy we wprowadzającym filmie. Jeśli nie jesteśmy zdeterminowani do grania w Two Worlds, to pierwsze godziny są niezwykle nudne, ale - gdy akcja zaczyna się rozkręcać - robi się ciekawie i sam się wciągnąłem. Sporym rozczarowaniem jest natomiast długość głównego wątku. Piętnaście godzin i TW "pęka", bardzo skromnie jak na epickie cRPG. Z dostępnymi zadaniami są pewne problemy, gdyż np. niektórych nie da się ukończyć, po tym jak nastąpi jakieś konkretne wydarzenie. Szkoda też, że w nagrodę otrzymujemy tylko doświadczenie i pieniądze, czasem przydałyby się jakieś ciekawe przedmioty. Jednakże w ogólnym rozrachunku jest ok, choć element ten nie ustrzegł się błędów, które niestety są straszną plagą Two Worlds.

Nim przejdę do sprawy wszechobecnych niedociągnięć i zatrzęsienia większych czy mniejszych niedoróbek, skupię się na wyglądzie rozgrywki w Two Worlds. Zgodnie z założeniami mamy do czynienia z cRPG, w którym świat nie jest niczym ograniczony. Możemy pójść, gdzie tylko nam się zechce, co jest jednocześnie bardzo fajne, ale także staje się źródłem sporej powtarzalności tego, co robimy. Chodzi tu głównie o walki, których musimy sporo odbyć, pokonując drogę z punktu A do punktu B. Na początku jest OK, bo poznajemy mechanikę rządzącą pojedynkami w Two Worlds. W grze zastosowano technikę motion capture, więc wszystkie ruchy są bardzo naturalne i efektowne. Jednakże za chwilę zaczynamy się zastanawiać, skąd bohater ma tyle siły, żeby ciężkim mieczem wywijać niczym lekką kataną. Czasem wręcz śmiesznie wyglądają wszystkie te "kocie ruchy", a co gorsza nawala sterowanie - ciężko zapanować nad owym wywijaniem i jego kierunkiem. Miłymi dodatkami jest np. możliwość kopnięcia piachem w twarz przeciwnika, oślepienia pochodnią lub rozłupania tarczy czy miecza. Jeśli zechcemy, nie ma żadnych przeciwwskazań do zastawienia pułapki. Także w zależności od nabytych umiejętności, postać paruje ciosy i robi uniki. Nie zabraknie również wykorzystania różnych czarów (odpowiadają za to specjalne karty), ale i tak wszystko sprowadza się do ciągłego klikania jednego przycisku myszki. Pewnie zauważyliście, że przy tworzeniu postaci nie napisałem nic o wyborze klasy, tak więc ścieżka rozwoju, którą podążymy. zależy tylko od nas i jest dynamiczna.

Warto wspomnieć o rynsztunku, gdyż różnego rodzaju broni, pancerzy i innych przedmiotów jest w Two Worlds naprawdę bardzo dużo. Wyglądają one niczego sobie, a także - idąc śladami Diablo - możemy je ze sobą łączyć, zwiększając ich moc. Wiele jest też umiejętności, ale część z nich w ogóle nie ma praktycznego zastosowania. Nie zabrakło również jednego z najpopularniejszych ostatnimi czasy w cRPG elementu, mianowicie jazdy konnej. Jednak w przypadku Two Worlds jest to także jedno z największych przekleństw tej gry. Ile ja się bluzgów narzucałem, gdy moja szkapa, co chwilę blokowała się w różnych dziwnych miejscach. Generalnie zatrzęsienie różnorodnych błędów jest największą bolączką Two Worlds. O tym, ile należało poprawić po premierze, niech świadczy fakt, że nie minęły dwa tygodnie, a pojawiły się aż 3 łatki. Z jednej strony cieszy, że autorzy dbają o swój produkt, ale do cholery, gdzie byli betatesterzy? Przecież trzeba być ślepym, aby przepuścić tyle niedoróbek. Gdzie byli także sami twórcy, którzy zamiast wydać dopracowaną wersję, rzucili na rynek niepełnowartościowy produkt, który zakłamuje pozytywny obraz Two Worlds? Z punktu widzenia polskich graczy opóźniona premiera jest błogosławieństwem, gdyż przez najbliższy miesiąc pewnie wyjdzie niejeden patch. Żeby było śmieszniej, to - aby zadziałały wszystkie poprawki - trzeba zaczynać zabawę od nowa. To zakrawa już na jakiś ponury żart. Część problemów wiąże się ze stroną sprzętową, gdyż Two Worlds potrzebując ogromnych zasobów, lubi być niestabilne. Chyba najwięcej przejść mają właściciele kart graficznych ze stajni ATI, co brzmi kuriozalnie, biorąc pod uwagę pojawienie się loga tej firmy w instrukcji, w sekcji wymieniającej użyte przy tworzeniu technologie. Boki zrywać, tacy dowcipnisie z Reality Pump.

prócz rozbudowanego trybu dla pojedynczego gracza, cały czas szumnie zapowiadano opcję MMO. Używanie tego skrótu może obrazić prawdziwe produkcje z tego gatunku, gdyż w chwili obecnej jest to martwe urozmaicenie. Owszem, możemy stworzyć postać RPG lub PvP, korzystając z 8 klas, ale na serwerach jakiekolwiek życie jest w uśpieniu. Być może więcej pożytku z multiplayera będą mieli właściciele Xboxów 360, na które także zmierza Two Worlds. Nie sposób nie napisać kilku słów o wersji konsolowej, gdyż sami twórcy mówią, że jest ona dla nich priorytetowa, co może tłumaczyć swoiste docieranie na PC (darmowe betatesty?). Wiadomo, że ilu użytkowników komputerów, tyle różnych specyfikacji sprzętowych, więc u każdego TW działa inaczej. Xbox 360 ma zamkniętą architekturę, zatem albo zobaczymy tam pełnię i siłę tego, co przygotowało Reality Pump lub będziemy świadkami kompletnej klapy. Pytanie tylko, kiedy pojawi się edycja dedykowana konsoli Microsoftu?

Proponuję teraz powrócić do otwierających tę recenzję odważnych zdań z zapowiedzi Two Worlds. Pokaz rzeczywistości "hitu" Reality Pump nijak ma się do obrazu niszczyciela, pogromcy czy innego zastępcy cenionych produkcji z gatunku cRPG. Wyszedł średniak z dobrą oprawą graficzną, który cierpi na zatrzęsienie mniejszych i większych błędów. Owszem, kolejne łatki sukcesywnie je naprawiają, ale niesmak pierwszego kontaktu może skutecznie zniechęcić do ponawiania prób zmierzenia się z tym tytułem. Być może opóźnienie wydania o kilka miesięcy coś by zmieniło, ale betatesterzy musieliby również zostać zmienieni na bardziej kompetentnych osobników. Niestety, pewnych rzeczy nie polepszą nawet łatki, więc po polskiej premierze nie otrzymamy Two Worlds zupełnie innego od tego wydanego 9 maja w Europie Zachodniej. Zaś gdyby wyeliminować wszystkie wspomniane przeze mnie potknięcia, to ocena wzrosłaby i tak jedynie o pół, maksymalnie jeden punkt.

Jak w świetle tego wszystkiego brzmi odpowiedź na zasadnicze pytanie - czy warto wydać pieniądze na Two Worlds? Moje subiektywne odczucia są niestety raczej mało pozytywne, gdyż na pewno gra nie spełnia pokładanych w niej nadziei. Dodatkowo potrzebuje mocnego sprzętu, oferując jakość grafiki na poziomie zeszłorocznego Obliviona, przy zdecydowanie gorszej płynności animacji. No i te pałętające się wszędzie błędy naprawdę mocno zniechęcają. Jeśli jednak autorzy przysiądą i do czerwcowej premiery w Polsce zbiorą to wszystko do kupy, to ewentualnie można zaryzykować, ale i tak nie spodziewajcie się czegoś wyjątkowego. Ot, kolejny średniak. Mierząc wysoko, można wiele zyskać, ale upadek też bardziej boli. Może niech Reality Pump pozostanie przy RTSach?

Recenzja skopiowana z [link widoczny dla zalogowanych]

BlueMoon · Administrator

Hmmm...Nieźle.

DarkMck · Nieźle się rozgadał

10/10 xDDD od razu w to pogram jak pobiore xDD

Wolf · Gadu

Dobry, oraz długi opis gry daje niepowtażalne wczucie się w to. Lecz zbyt dużo razy pojawiał się wyraz ,,Two Worlds".

Hawk · Gadu

Ej nie miej do mnie pretensji... ja to tylko skopiowałem tak jak napisałem...

BlueMoon · Administrator

Wolf · Gadu

czyli mam rozumieć..
Plagiat? Wink

Hawk · Gadu

Hmm.... można tak powidzieć Razz

Wolf · Gadu

Znalazłem to na necie..
jest to chronione prawami autorskimi..

DarkMck · Nieźle się rozgadał

O kurde zkasowac to!

Wolf · Gadu

Wiesz że oni już tu byli? Smile

DarkMck · Nieźle się rozgadał

jak to xD

Wolf · Gadu

Każda strona pod prawami autorskimi posiada wyszukiwarkę kopii ^^

DarkMck · Nieźle się rozgadał

O K*rwa.. bluem00n będziesz płacic Razz

Wolf · Gadu

50 EUR.
Ja kiedyś płaciłem..

DarkMck · Nieźle się rozgadał

ee xD masz 10 lat i płaciłeś?? xD

Wolf · Gadu

musiałem..
ok proszę już nie off topować bo ten temat już tylko do tego służy..

DarkMck · Nieźle się rozgadał

ja też przestaje Wink

Wolf · Gadu

Uprzejmie proszę admina o opcję

Topic: ---------------->Block<----------------

Topic Blocked Wink

BlueMoon · Administrator

Wolf co ci jest? Usuwam spam a sspammerom daje warny.Proste.